Το σημερινό Ευαγγέλιο [Ιω 6,41-51] μας αφηγείται ένα διάλογο μεταξύ του Ιησού και των Εβραίων, στον οποίο ο Κύριος τους αποκαλύπτει κάτι που αυτοί δεν μπόρεσαν να καταλάβουν. Γι’ αυτόν τον λόγο «γόγγυζαν για τον Ιησού», δηλαδή εχολίαζαν με κριτική διάθεση τη διδασκαλία του.
Ο Ιησούς τους είπε ότι αυτός ήταν «άρτος», ότι ήταν «ζωντανός» και επιπλέον ότι «κατέβηκε από τον ουρανό». Αυτά τα λόγια έφεραν μεγάλη σύγχυση στους Εβραίους. Αυτοί ήξεραν την οικογένεια του Ιησού, ήξεραν τη γενεαλογία του, τη χώρα του: αυτός ήταν γι’ αυτούς ένας γήινος και θνητός άνθρωπος όπως και οι άλλοι…
Αυτή η αποκάλυψη του Ιησού υπερέβαινε πάρα πολύ τις ικανότητές τους για να την κατανοήσουν.
Πρώτα ο Κύριος τους εξηγεί πώς γεννιέται η πίστη σ’ αυτόν: ο ουράνιος Πατέρας καλεί κάθε άνθρωπο, στα βάθη της καρδιάς του, να πιστέψει στον Υιό του, τον Ιησού Χριστό. Πρόκειται για έναν μυστηριώδη διάλογο στον οποίο ο Πατέρας μας προσκαλεί να υποδεχτούμε τον Υιό του, να δεχτούμε τις διδασκαλίες του, και θέλει μια απάντηση από εμάς. Η απάντηση στον Πατέρα είναι η πίστη μας στον μονογενή του Υιό, ο οποίος είναι και ο Σωτήρας μας.
Ως εκ τούτου, ο Ιησούς λέει ότι σε αυτή την ζωή κανείς δεν μπορέι να δεί τον Θεό Πατέρα, μπορούμε όμως να ακούσουμε τη φωνή του και να γίνουμε παιδιά του.
Αυτός ο διάλογος μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου δεν έχει μόνο ως αποτέλεσμα την πίστη, αλλά και μια απροσδόκητη συνέπεια για εκείνους που δέχονται τον Ιησού Χριστό: το να λάβουν την αιώνια ζωή. Η πίστη μέσα σ’ αυτό το διάλογο γίνεται πηγή ζωής, και αυτή την ζωή την μεταδίδει ο Ιησούς σ’ εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν.
Ο Κύριος εξέπληξε ακόμη περισσότερο τους ακροατές του, λέγοντας ότι αυτός ο ίδιος είναι άρτος, οτι είναι μια ζωντανή τροφή που δίνει ζωή σε όποιον την τρώει, σε όποιον την δέχεται με πίστη. Αλλά αυτός δεν είναι ένας άρτος που κατεβαίνει από τον ουρανό για να χορτάσει προσωρινά την πείνα μας, όπως το μάννα στην έρημο (που επίσης κατέβηκε απ’τον ουρανό), ούτε όπως τα τρόφιμα που έδωσαν δύναμη στον Ηλία επί σαράντα μέρες (πρώτο Ανάγνωσμα, Α’ Βασ 19), αλλά ένας άρτος που δίνει ζωή ισχυρότερη από το θάνατο, ζωή αιώνια.
Τέλος, ο Ιησούς τους λέει ότι αυτός ο άρτος είναι επίσης η σάρκα του, το δικό του σώμα… Διότι σ’ αυτόν τον ζωντανό άρτο ο Κύριος προσφέρει τον εαυτό του, για να ενωθεί με τον πιστό που τον μεταλαμβάνει, για να του μεταδώσει τη ζωή. Γι’ αυτόν τον λόγο η Εκκλησία ονομάζει αυτό το ζωντανό άρτο που κατεβαίνει από τον ουρανό “κοινωνία”, διότι σ’ αυτόν ενωνόμαστε με τον Ιησού μέσα στη μια κοινή ζωή.
Σε κάθε Θεία Λειτουργία εκπληρώνονται αυτά τα λόγια του Κυρίου: ο Ιησούς κατεβαίνει από τον ουρανό στον άρτο, ο άρτος γίνεται σάρκα του, και όποίος πλησιάζει με πίστη για να τραφεί με το σώμα του Κυρίου, ενώνεται με αυτόν σε μια ζωή που είναι αιώνια.
Ας ζητήσουμε από τον Κύριο όλοι οι άνθρωποι να μπορέσουν να ακούσουν τη φωνή του ουράνιου Πατέρα, ο οποίος τους προσελκύει στον Υιό του, τον αληθινό άρτο που δίνει την ζωή στον κόσμο.