Στο σημερινό Ευαγγέλιο [Mk 10,2-16] ο Ιησούς απαντά σε μια ερώτηση που του έθεσαν οι Φαρισαίοι, οι οποίοι του ζήτησαν διευκρινίσεις για ένα θέμα που σχετιζόταν με την προσωπική τους ζωή και το νόμο του Θεού.
Πράγματι, ο Μωυσής επέτρεψε το διαζύγιο στους Εβραίους, αλλά οι Φαρισαίοι, από αμφιβολία ή περιέργεια για τις διδασκαλίες του Ιησού, τον ρώτησαν αν αυτό το επιτρέπει ο Θεός ή όχι. Λίγα λεπτά αργότερα, οι μαθητές ρώτησαν και πάλι τον Ιησού για το ίδιο θέμα, γεγονός που αποδεικνύει ότι το διαζύγιο δεν είναι απλώς θέμα που αποσχολεί την εποχή μας, αλλά που υπήρχε και στο παρελθόν.
Για να υποστηρίξει την απάντησή του, ο Ιησούς τους ενθυμίζει πως ο γάμος συστήθηκε αμέσος μετά τη δημιουργία του άνδρα και της γυναίκας. Ήταν ο ίδιος ο Θεός που ανακούφισε την μοναξιά του ανθρώπου δίνοντας του μία σύντροφο, τελώντας έτσι τον πρώτο ανθρώπινο γάμο, βασιμένο στην ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Αυτοί, ο Αδάμ και η Εύα, ήταν «μια σάρκα» κατά το σώμα και την ψυχή τους μέσα στην αγάπη, και εκπλήρωσαν την αποστολή που έλαβαν από τον Θεό να ζήσουν μαζί, να ζήσουν ο ένας για τον άλλον. Αυτός ο τόσο στενός δεσμός μεταξύ τους κατά κάποιο τρόπο εξηγεί το γιατί μπαίνοντας ο ένας στον πειρασμό, παρέσυρε και τον άλλο…
Ο Χριστός υπογραμμίζει επίσης την αναγκαία ανεξαρτησία των συζύγων αναμεσά τους, για να σχηματίσουν τη δική τους οικογενειακή ζωή: “θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενωθεί με τη γυναίκα…”, και την φύση αυτής της ένωσης ως “μια σάρκα”. Ως εκ τούτου, ο Κύριος εκτελειώνει την απάντησή του, λέγοντας «ό,τι, λοιπόν, ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος να μη χωρίζει».
Ωστόσο, ο Ιησούς δείχνει ότι η ρίζα του διαζυγίου βρίσκεται στην ανθρώπινη καρδιά, γιατί η αγάπη μας ενώνει, αλλά η έλλειψη αγάπης μας χωρίζει, γι’ αυτό λέει ο Κύριος: «για τη σκληροκαρδία σας ο Μωυσής σας έγραψε αυτή την εντολή…”, εξαιτίας της ανικανότητας της καρδιάς να αγαπά για πάντα…
Το μυστήριο του χριστιανικού γάμου μεταδίδει στους σύζυγους τη δύναμη της θεϊκης αγάπης, που ενδυναμώονει την αδυναμία της ανθρώπινης καρδιάς και την κάνει ικανή να αγαπά για πάντα. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι ο Θεός είναι παρών στη χριστιανική οικογένεια και ευλογεί την αγάπη των συζύγων, δίνοντάς τους το δώρο να μεταδόσουν την ζωή, να γεννήσουν παιδιά.
Αυτό εξηγεί την αντίδραση του Ιησού κατά των μαθητών του, οι οποίοι ήθελαν να απομακρύσουν τα παιδιά από δίπλα του. Πράγματι, τα παιδιά είναι οι καρποί των οικογενειών που ο Χριστός ευλογεί και ενώνει, είναι καρπόι της Βασιλείας των Ουρανών.
Ας ζητήσουμε από την Παναγία να ευλογήσει τις οικογένειές μας με τη θεία αγάπη, για να παραμένουν πάντα ισχυρά ενωμένες ως «μία σάρκα».