Τα Αναγνώσματα αυτής της δεύτερης Κυριακής της Παρουσίας μας εξηγούν ποιος είναι ο δρόμος μέσω του οποίου ο Κύριος έρχεται σε μας, και πώς πρέπει να τον προετοιμάσουμε.
Στο πρώτο Ανάγνωσμα (Βαρ 5) ο προφήτης Βαρούχ μας καλεί να παραμερίσουμε τις λύπες αυτού του κόσμου και να στρέψουμε το βλέμμα μας προς την δόξα που έρχεται από τον ουρανό, να προετοιμαστούμε για τη χαρά της δόξας του Θεού. Η έλευση του Κυρίου δεν είναι ένα προσωπικό ή ιδιωτικό γεγονός, αλλά μια ευλογία για όλους, ειδικά για εκείνους που ελπίζουν σε αυτόν.
Έτσι ο προφήτης μιλά για την «ειρήνη δικαιοσύνης», επειδή η δικαιοσύνη μεταξύ των ανθρώπων προκαλεί την ειρήνη στον κόσμο, και για την «δόξα ευσεβείας», γιατί η πίστη στο Θεό μας δίνει τη δυνατότητα να τον βλέπουμε και να συμμετέχουμε στη δόξα του. Ο Σωτήρας που περιμένουμε, σύμφωνα με την προφητεία αυτή, θα μας «οδηγήσει… προς το φως της μεγαλοσύνης μέσα στη χαρά και τη δόξα», μέσω ενός νέου και σωστού δρόμου.
Στο δεύτερο Ανάγνωσμα ο Απόστολος Παύλος ζητά από τον Κύριο η αγάπη «να αφθονεί όλο και περισσότερο…» μέσα μας, ώστε να είμαστε «ειλικρινείς και άψογοι κατά την ημέρα του Κυρίου, γεμάτοι από καρπούς δικαιοσύνης». Διότι το να αυξανόμαστε στην αγάπη σημαίνει να πλησιάζουμε ακόμη πιο κοντά στο Θεό, ο οποίος είναι αγάπη, και ταυτόχρονα να είμαστε πιο κοντά στους αδελφούς μας μέσα από έργα καλού και δικαιοσύνης.
Αν δεν προετοιμάσουμε τις καρδιές μας, ο Κύριος δεν θα βρει τον δρόμο για να φτάσει σε μας. Είναι απαραίτητο λοιπόν να ισιώσουμε τα μονοπάτια της ζωής μας για τον Κύριο, γιατί αυτός έρχεται σε μας, αλλά, για να μείνει μαζί μας και να κατοικήσει ανάμεσά μας, αυτός χρειάζεται μια αξιόλογη θέση στη ζωή μας.
Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο [Λκ 3,1-6] ότι τα λόγια του κηρύγματος του Ιωάννη του Βαπτιστή, του προδρόμου του Κυρίου, καλούσαν τους ανθρώπους σε μετάνοια για τη συγχώρεση των αμαρτιών. «Μετάνοια» στην βιβλική γλώσσα σημαίνει το να εγκαταλείπουμε μια αμαρτωλή ζωή, απομακρυσμένη από τον Θεό, και να αρχίσουμε να ζούμε μια νέα ζωή, ακολουθώντας τον δρόμο που ο Κύριος μας δείχνει.
Η ανθρώπινη ζωή, χωρίς την προσμονή της αιώνιας ζωής, γίνεται ένας στραβός και άσκοπος δρόμος. Από αυτό πηγάζουν και τα λόγια του προφήτη Ησαΐα: «ισιώστε τα μονοπάτια του… οι δρόμοι θα ευθυγραμμιστούν…», δηλαδή πρέπει να αφαιρέσουμε τις πέτρες της αμαρτίας από τον δρόμο της ζωής μας, έτσι ώστε τα βήματα του Κυρίου, ο οποίος πλησιάζει, να μη βρουν κανένα εμπόδιο για να φτάσει ο ίδιος στην ψυχή μας και να κατοικήσει μέσα σε αυτή.
Είναι απαραίτητο να προετοιμαστούμε κατάλληλα για τη γέννηση του βρέφους Ιησού στη Βηθλεέμ. Αλλά με ποιο τρόπο; Ο ίδιος ο Ιησούς το λέει: «όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα μπει σ’ αυτήν» (Λκ 18,17). Διότι, όποιος έχει ξαναγεννηθεί σε μια νέα εν Χριστώ ζωή, είναι σαν παιδί ενώπιον του Θεού, που έχοντας αφήσει πίσω τον παλαιό άνθρωπο μεγαλώνει τώρα στη ζωή της χάρης.
Ο Υιός του Θεού βρήκε στο πρόσωπο της Αειπαρθένου Μαρίας το δίκαιο και καθαρό δρόμο για να έρθει στην ανθρωπότητα. Η Μαρία, λοιπόν, είναι ο δρόμος που οδηγεί σε Αυτόν που είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή. Ας μιμηθούμε το παράδειγμα και τις αρετές της, έτσι ώστε τα επόμενα Χριστούγεννα το Βρέφος Ιησούς να βρει στις καρδιές μας μια έτοιμη θέση για τη γέννησή του στον κόσμου.