12η Κυριακή του έτους, Α’ κύκλος: “Νεκροί στην αμαρτία, ας ζήσουμε μια νέα ζωή εν Χριστώ!”

[Ρωμ 6,3-4.8-11] Η ερώτηση που απευθύνεται στους Ρωμαίους Χριστιανούς από τον Απόστολο Παύλο χρησιμεύει για να τους υπενθυμίσει την αληθινή και βαθύτερη έννοια του χριστιανικού βαπτίσματος: τον θάνατο του Χριστού για να καταστρέψει την αμαρτία και να μας απελευθερώσει απ’ αυτή. Έτσι το Μυστήριο του Βαπτίσματος μας ενώνει μυστικιστικά με τον θάνατο του Χριστού και μας μεταδίδει τους καρπούς του θανάτου του, που ήταν λυτρωτικός θάνατος, όχι τυχαίος ή απλώς φυσικός, αλλά με έναν σαφώς καθορισμένο, καθολικό στόχο (υπέρ όλων των ανθρώπων όλων των εποχών), και με αιώνιες συνέπειες, αφού διατάσσεται στην αιώνια ζωή εκείνων που ενώνονται με το θάνατο του Ιησού μέσω του βαπτίσματος.

Το νερό του βαπτίσματος δεν συμβολίζει τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας που διέσχισε ο Μωυσής μαζί με τον εκλεκτό λαό, αλλά το αίμα του Χριστού που πλένει τις ψυχές μας από κάθε αμαρτία. Ωστόσο, η Ερυθρά Θάλασσα, με το συμβολικό της όνομα «ερυθράς» (δημ. Ελλ. «κόκκινη»), συμβολίζει το αίμα του Χριστού, στο οποίο οι βαφτισμένοι βυθίζονται  πνευματικά, για να περάσουν από τη δουλεία της αμαρτίας σε μια νέα γη, σε μια νέα ζωή. Το νερό συμβολίζει επίσης πλύσιμο, καθαρισμό, γιατί το χρησιμοποιούμε για να πλένουμε τα πράγματα. Αλλά το νερό του βαπτίσματος δεν συμβολίζει κάποιο καθαριστικό νερό, αλλά ένα καθαριστικό αίμα, αυτό που ο Ιησούς έχυσε πάνω στο σταυρό. Επομένως, δεν υπάρχει πραγματική απελευθέρωση από τις αμαρτίες χωρίς πραγματική, αν και μυστικιστική, συμμετοχή στον λυτρωτικό θάνατο του Χριστού, κι έτσι το Μυστήριο του βαπτίσματος υποδηλώνει και αναπαράγει στην ψυχή του βαπτισμένου ό,τι πραγματοποιήθηκε με το θάνατο του Κυρίου. Πρόκειται για ένα είδος θανάτου που είναι ένα πέρασμα (στα εβρ. «Πάσχα») από μια προηγούμενη ζωή που ήταν περισσότερο θάνατος παρά ζωή (γιατί μέσα της βασίλευε η αμαρτία), σε μια ζωή στην οποία αφθονεί η χάρη του Χριστού, η οποία είναι αληθινή ζωή.

Τώρα, ο Απόστολος αναρωτιέται: «εμείς που έχουμε πεθάνει στην αμαρτία, θα συνεχίσουμε να ζούμε σε αυτήν;» (εδ. 2), εάν έχουμε βαφτιστεί για μια νέα ζωή, πώς θέλουμε να επιστρέψουμε στην κακές συνήθειες της παλιάς ζωής; Η αυθεντική χριστιανική ζωή είναι μια νίκη επί της αμαρτίας, διότι σε αυτήν (τη νέα ζωή) βασιλεύει η χάρη, που είναι ο νέος Νόμος του Θεού εγγεγραμμένος στις καρδιές μας. Δεν μπορεί κανείς να επιστρέψει στην παλιά ζωή της αμαρτίας χωρίς πρώτα να χάσει τη χάρη του Θεού και την εγγύηση της αιώνιας ζωής, γι’ αυτόν τον λόγο μια αμαρτωλή ζωή είναι βασικά μια απάρνηση των υποσχέσεων του Βαπτίσματος, στο οποίο υποσχεθήκαμε να απαρνηθούμε τα έργα του Σατανά.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Απόστολος προτρέπει τους Χριστιανούς να μην συγκαταβαίνουν με την αμαρτία, διότι η παρακολούθηση του Χριστού σε μια νέα ζωή σημαίνει την πλήρη άρνηση της αμαρτίας, που είναι σπόρος θανάτου. Και προσθέτει: «θεωρήστε τον εαυτό σας νεκρούς στην αμαρτία, αλλά ζωντανούς για το Θεό στον Χριστό Ιησού» (εδ. 11), και αυτός ο θάνατος στην αμαρτία σημαίνει πλήρη απάρνηση από κάθε αμαρτία, ακόμη και τις μικρότερες, επειδή λέει «νεκροί», κι όχι  «ημιθανείς»… Λοιπόν, το να ζούμε για τον Θεό στον Χριστό Ιησούς σημαίνει να ζούμε στη χάρη του Χριστού, που μας δόθηκε για πρώτη φορά μέσω του Βαπτίσματος.