«Όπου να ‘ναι το πτώμα, εκεί θα συγκεντρωθούν και οι αετοί»[1] (Μτ 24,28).

Η εορτή της Αγίας Δωρεάς (του Σώματος και του Αίματος του Χριστού) συστάθηκε στην Καθολική Εκκλησία από τον Πάπα Ουρβανό Δ΄ το 1264, για να λατρεύεται δημόσια ο Χριστός, αληθινά παρών με το Σώμα, το Αίμα, την Ψυχή και τη Θεότητά του στο Πανάχραντο Μυστήριο της Ευχαριστίας, και για να αυξηθούν η πίστη και η ευλάβεια των πιστών προς αυτό το Μυστήριο.

«Εγώ είμαι μαζί σας κάθε μέρα, ως τη συντέλεια του κόσμου…» (Μτ 28,20). Πρόκειται για την πραγματική και ακόμη και φυσική, και όχι μεταφορική ή προθετική, παρουσία του Χριστού σε αυτό το Μυστήριο. Πράγματι, από τις πρώτες μέρες της ζωής της Εκκλησίας, η καθημερινή τελετή του «Δείπνου του Κυρίου» ήταν ο τρόπος να προεκτείνεται η παρουσία του Κυρίου, με το σώμα και το αίμα του, ανάμεσα στους μαθητές του: αυτοί μάλιστα «επέμεναν… στον τεμαχισμό του άρτου… »[2] (Πραξ 2,42), έκφραση που αναφέρεται στη Θεία Λειτουργία, όπως αποκαλούμε σήμερα εκείνο το τεμαχισμό του άρτου των αποστολικών εποχών.

Το να είναι ο Χριστός «παρών μέσα στην Εκκλησία του» δεν σημαίνει μόνο που είναι απλά παρών στη μνήμη μας ή στις αναφορές μας γι’ αυτόν, αλλά εκδηλώνει μια πραγματική παρουσία, ανεξάρτητη από το αν το πιστεύομε ή όχι, διότι αυτός είναι ο τρόπος της παρουσίας του στο Μυστήριο της Ευχαριστίας. Ο Χριστός από την άπειρη σοφία του επινόησε αυτόν τον τρόπο παράτασης της παρουσίας του μέσα στην Εκκλησία του επειδή ξέρει που τον χρειαζόμαστε και θέλει να μας δώσει τον εαυτό του μέσω της Μυστηριακής του παρουσίας.

Για τον λόγο αυτό, η Εκκλησία διατηρεί το μυστηριοποιημένο Σώμα του Χριστού (σε ιδικές περιπτώσεις ακόμη και το αίμα), μετά την καθαγίαση του άρτου κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, σε ένα ειδική θήκη ή κιβώτιο που ονομάζεται «αρτοφόριο», για τρεις βασικούς λόγους: πρώτον για την λατρεία (προσκύνηση) και προσευχή των πιστών, δεύτερον για την κοινωνία των ασθενών που δεν μπορούν να πάνε στο ναό, και τρίτον για την κοινωνία εκείνων που για σοβαρό λόγο δεν μπορούν να παρευρεθούν στη Θεία Λειτουργία και επιθυμούν να λάβουν την Αγία Κοινωνία.

Ο Χριστός είναι αληθινά παρών στο Αρτοφόριο για τη λατρεία και την προσευχή των πιστών. Η καρδιά ενός ναού βρίσκεται στο Αρτοφόριό του, γιατί εκεί χτυπά η καρδιά του Χριστού που τόσο πολύ αγαπά τους ανθρώπους. Το ιερό Αρτοφόριο που φυλάει τις ιερές όστιες (από τα λατινικά hostia = «θύμα»), δηλαδή τον Άγιο Άρτο, είναι σημάδι της αγάπης του Ιησού για μάς, ο οποίος από αγάπη δεν μας εγκαταλείπει ποτέ, αντίθετα προτιμά να παραμένει ανάμεσά μας έστω κι αν κάτω από την ταπεινή του μυστηριακή εμφάνιση. «Να μάθετε από μένα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά …» (Μτ 11,29), μας λέει ο Ιησούς από το Αρτοφόριο, και με την ταπεινή και πράα ευχαριστιακή του παρουσία μας δίνει συγκεκριμένη απόδειξη της πραότητας και της ταπεινότητάς του.

Από το Αρτοφόριο ο Ιησούς ακούει και ευλογεί όσους τον επισκέπτονται. Απ’ εκεί ακούει τις προσευχές μας, όταν τον αινούμε, τις ικεσίες μας, όταν του ζητάμε συγχώρεση για τις αμαρτίες με τις οποίες τον έχουμε προσβάλει, τις παρακλήσεις μας για τις προσωπικές μας ανάγκες ή εκείνες των αγαπημένων μας προσώπων. Μας ευλογεί, διότι, μόνο με το να παραμένουμε στα γόνατά μας για λίγα λεπτά μπροστά στο Αρτοφόριο, η παρουσία του Χριστού μας εξαγνίζει κει αγιάζει, και δεν επιτρέπει να φύγουμε από το ναό με κενή ψυχή, γιατί μας δίνει τη βεβαιότητα ότι θα μας χορηγήσει αυτά που του ζητήσαμε.

Ο Χριστός είναι επίσης παρών στο Αρτοφόριο, για να τον λατρέψουμε κοινά, ως Εκκλησία. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που γίνεται η Ευχαριστιακή Έκθεση, την οποία την ονομάζουμε επίσης «Προσκύνηση του Αγιοτάτου Μυστηρίου» ή «Αγία ‘Ωρα» (για τη διάρκειά της). Με αυτόν τον τρόπο μαζευόμαστε οι μαθητές του Ιησού γύρω του, που είναι παρών στην μεγάλη όστια που εναποθέτεται στη λεγόμενη «Σφαίρα» ή «Ήλιος» (μεταλλικό σκεύος με σχήμα ηλίου με ακτίνες για την δημόσια έκθεση του Αγίου Άρτου), για να ομολογήσουμε τον Κύριο μυστηριακά παρόντα στην Αγία Ευχαριστία, και για να τον επαινέσουμε, να τον προσκυνήσουμε, και να λάβουμε απ’ αυτόν την ευλογία του. Επιπλέον, η πρακτική αυτής της ευχαριστιακής ευλάβειας μας προετοιμάζει πνευματικά, για να λάβουμε ύστερα πιο αξιόλογα ττο Πανάχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Χριστού στη Θεία Λειτουργία.

Αλλά σήμερα, με έναν ειδικό τρόπο (μία φορά το χρόνο), η Εκκλησία σε όλο τον κόσμο αφιερώνει μια επίσημη, όμορφη και δημόσια γιορτή, προς τιμήν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού στο Μυστήριο της Ευχαριστίας, τη λεγόμενη «Πανήγυρη της Αγίας Δωρεάς». Σήμερα με κάθε επισημότητα μεταφέρουμε με λιτάνευση το Πανάχραντο Μυστήριο από τους δρόμους της ενορίας μας (πόλης ή χωριού), για να λατρευτεί και να επαινεθεί όχι μόνο στο ναό, αλλά και στο διάστημα του κόσμου, ανάμεσα στα σπίτιά μας, έτσι ώστε με το πέρασμα του να ευλογηθούν οι οικογένειές μας, οι χώροι εργασίας μας, τα μέρη όπου εξελίσσεται η καθημερινή μας ζωή. Σήμερα στολίζουμε εορταστικά τον ναό μας, γιατί γίνεται ο εορτασμός της καρδιάς του ναού, που είναι η Αγία Ευχαριστία. Είθε ο Κύριος να μας χαρίσει το να γνωρίζουμε όλο και πιο βαθιά την Ευχαριστιακή Καρδιά του και να την αγαπάμε με πολύ περισσότερο ζήλο.


[1] ὅπου ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί.

[2] Ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ, τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς.

Κηρύγματα Tags: