Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, σήμερα εορτάζουμε την Εορτή της Πεντηκοστής, την ημέρα που ο Χριστός εκπλήρωσε την υπόσχεσή του και έστειλε το Άγιο Πνεύμα στους μαθητές του.
Ο Ιησούς επέλεξε μια πολύ σημαντική εβραϊκή γιορτή, την οποία ονομάζουμε στα ελληνικά «Πεντηκοστή» (δηλαδή το τέλος μιας περιόδου πενήντα ημερών), στην οποία οι Εβραίοι γιόρτασαν μια ημέρα ευχαριστίας και πρόσφεραν στον Κύριο τους πρώτους καρπούς της γης. Επιπλέον, οι Εβραίοι γιόρτασαν αυτήν την ημέρα την επιστροφή του Μωυσή από το Όρος Σινά με τους πίνακες του Νόμου, δηλαδή της διαθήκης μεταξύ του Θεού και του εκλεκτού λαού του, γεγονός που συνέβη ακριβώς πενήντα ημέρες αφότου ο λαός του Ισραήλ διέσχισε τη Ερυθρά Θάλασσα προς την υποσχόμενη γη.
Ο πρώην Πάπας Βενέδικτος 16ος λέει όμορφα: «Το πασχαλινό Μυστήριο – το πάθος, ο θάνατος, η ανάσταση του Χριστού και η ανάληψή του στον ουρανό – βρίσκει την εκπλήρωσή του στην ισχυρή έκχυση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους που ήταν συγκεντρωμένοι με τη Μαρία, τη Μητέρα του Κυρίου και τους άλλους μαθητές. Αυτό σημείωσε το «βάπτισμα» της Εκκλησίας, το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα. Η Εκκλησία μάς διδάσκει επίσης ότι «Αυτή την ημέρα η Αγία Τριάδα αποκαλύπτεται πλήρως…»[1], επειδή φτάνουμε σε πλήρη γνώση και κοινωνία με τα Τρία Πρόσωπα της, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Ο Άγιος Απόστολος Παύλος ρώτησε τους μαθητές του στην Έφεσο αν είχαν λάβει το Πνεύμα, και αυτοί του απάντησαν: «Μα εμείς ούτε καν έχουμε ακούσει ότι υπάρχει Άγιο Πνεύμα» (Πρξ. 19,2). Και εμείς πολύ πιθανό έχουμε λίγη γνώση γι’ αυτό το Πνεύμα, έτσι αυτή η Πανήγυρη είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να το γνωρίσουμε καλύτερα.
Η πρώτη μεγάλη δράση του (του Πνεύματος) στις ψυχές μας είναι ο εξαγνισμός των αμαρτιών. Για το λόγο αυτό, στο σημερινό Ευαγγέλιο (Ιω. 2,19-23), ο Ιησούς Χριστός παραχωρεί στους Αποστόλους του το Άγιο Πνεύμα, για να συγχωρούνε αυτοί τις αμαρτίες των ανθρώπων, προτού τους στείλει το Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής δέκα ημέρες αργότερα, για να τους τελειοποιήσει στην πίστη και στην αγάπη.
Την ημέρα της Πεντηκοστής, όπως ακούσαμε στο πρώτο Ανάγνωσμα (Πρξ. 2,1-11), στο Υπερώο της Ιερουσαλήμ εμφανίστηκαν ορατά σημάδια της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, όπως ο άνεμος: ο Ιησούς είχε πει στον Νικόδημο «ο άνεμος πνέει όπου θέλει· ακούς τη βοή του αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται και πού πηγαίνει· έτσι συμβαίνει και με καθέναν που γεννιέται από το Πνεύμα … » (Ιω. 3,8)· οι γλώσες φοτιάς, που πηγάζουν φως και θερμότητα, και συμβολίζουν την πίστη και τη αγάπη· το χάρισμα της ομιλίας σε διάφορες γλώσσες, διότι είναι ακριβώς το Άγιο Πνεύμα που μας κινεί να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη της γης, σε όλους τους λαούς χωρίς εξαίρεση…
Είναι αλήθεια ότι η εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος εκείνη την ημέρα ήταν θαυμαστή και ορατή σε πολλούς, ακόμη και σε εκείνους που ακόμα δεν πίστευαν στον Ιησού Χριστό. Όμως η δράση του Αγίου Πνεύματος στις ψυχές μας είναι συνεχής, εσωτερική, απαλή και αόρατη, ή ίσως ορατή στον μετασχηματισμό της ζωής μας και στα έργα μας. Περιγράφεται όμορφα από τον Άγιο Βασίλειο τον Μέγα αυτή η δράση:
«Το Πνεύμα είναι η πηγή της αγιότητας, είναι ένα πνευματικό φως και προσφέρει το δικό του φως σε κάθε νου, για να τον βοηθήσει στην αναζήτηση της αλήθειας. Από τη φύση του, το Πνεύμα είναι απρόσιτο στο το μυαλό μας, αλλά μπορούμε να τον γνωρίζουμε από την καλοσύνη του. Η δύναμη του Πνεύματος γεμίζει ολόκληρο το σύμπαν, αλλά δίνεται μόνο στους αξιοπρεπείς, ενεργώντας στον καθένα ανάλογα με το μέτρο της πίστης του. (…) Το Πνεύμα ανυψώνει τις καρδιές μας στον ουρανό, καθοδηγεί τα βήματα των αδύναμων και φέρνει στην τελειότητα τους προχωρημένους. Φωτίζει εκείνους που έχουν εξαγνιστεί από κάθε κηλίδα αμαρτίας και τους κάνει πνευματικούς μέσω της κοινωνίας με τον εαυτό του».[2]
Αυτή την ημέρα της Πεντηκοστής λοιπόν σηματοδοτεί τη γέννηση της Εκκλησίας, επειδή δεν υπάρχει Εκκλησία εάν υπάρχουν μόνο συναγμένοι άνθρωποι, αλλά δεν υπάρχει Άγιο Πνεύμα. Δεν υπάρχει ζωντανή και ενεργή εκκλησιαστική κοινότητα εάν αυτή δεν φέρεται από τον άνεμο του Αγίου Πνεύματος. Δεν υπάρχει αληθινή ενότητα μεταξύ των Χριστιανών εάν η φωτιά της αγάπης του Αγίου Πνεύματος δεν υπάρχει στις καρδιές τους. Δεν υπάρχει ιεραποστολική Εκκλησία χωρίς το Άγιο Πνεύμα που δίνει ώθηση και ενθουσιασμό, για να διακηρυχθεί το Ευαγγέλιο εκεί όπου Αυτό το θέλει…
Η Παναγία, γεμάτη με το Πνεύμα από την Ενσάρκωση του Λόγου, γεμίστηκε και πάλι με Αυτό την ημέρα της Πεντηκοστής, για να γίνει ανεξάντλητη πηγή χαρίτων για τα παιδιά της Εκκλησίας, για να γίνει Μητέρα της Εκκλησίας. Είθε αυτή να μας χορηγήσει τη χάρη να γεμίσουμε και εμείς με το Άγιο Πνεύμα.
[1] Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, αριθ. 731-732.
[2] «Περί του Αγίου Πνεύματος», κεφ. 9, 22-23: PG 32, 107-110.
You must be logged in to post a comment.