Ο π. Πίος κατά τη τέλεση της Θείας Λειτουργίας

«Η Θεία Λειτουργία είναι άπειρη όπως ο Ιησούς… ρωτήστε έναν Άγγελο τι είναι η Θεία Λειτουργία και θα σας απαντήσει: ‘στην πραγματικότητα καταλαβαίνω τι είναι και γιατί προσφέρεται, όμως δεν μπορώ να καταλάβω πόση αξία έχει’. Ένας Άγγελος, χίλιοι Άγγελοι, όλος ο Παράδεισος, το ξέρουν αυτό και σκέφτονται έτσι», λέει ο Άγιος Πίος από την Πιετρελτσίνα.

Επειδή η Θεία Λειτουργία είναι άπειρης αξίας, δεν είναι αντιληπτή επαρκώς στον ανθρώπινο νου. Όμως η ελάχιστη γνώση που να έχουμε γι’ αυτήν, επειδή η αξία της είναι τόσο μεγάλη, προσδίδει στην ψυχή μια μέγιστη τελειότητα, όπως διδάσκει ο Άγιος Θωμάς Ακινάτης για τη γνώση του Θεού: «Ο Σιμωνίδης έπεισε κάποιον άνθρωπο να εγκαταλείψει τη θεϊκή γνώση και να εφαρμόσει την εφευρετικότητά του στα ανθρώπινα πράγματα, λέγοντας ότι ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τα ανθρώπινα και τα θνητά, αφού και θνητός είναι ο ίδιος. Εναντίον του ο Φιλόσοφος (ο Αριστοτέλης) λέει ότι ο άνθρωπος πρέπει να ρίξει τον εαυτό του όσο περισσότερο μπορεί στα αθάνατα και θεϊκά πράγματα.

Γι’ αυτό λέει στο “Περί ζώων” ΙΑ’ ότι, έστω και αν είναι λίγο αυτό που αντιλαμβανόμαστε για τις ανώτερες ουσίες, αυτό το ελάχιστο όμως είναι πιο αγαπητό και επιθυμητό από όλη τη γνώση που έχουμε για τις κατώτερες ουσίες. Λέει επίσης στο “Περί ουρανού” Β’ ότι, όταν τα ζητήματα σχετικά με τα ουράνια σώματα μπορούν να επιλυθούν με μια λογική και σύντομη λύση, ο ακροατής βιώνει έντονη χαρά.

Για όλα αυτά γίνεται σαφές ότι κάθε ατελής γνώση των πιο ευγενών πραγμάτων προσδίδει στην ψυχή μια μέγιστη τελειότητα»[1].

Για να καταλάβουμε τι είναι η Θεία Λειτουργία, είναι απαραίτητο να έχουμε σωστές ιδέες για τον Θεό: για την ύπαρξη του, τη φύση, τις ενέργειές του, και ειδικά να αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ένα καθαρό, ελεύθερο, προσωπικό, προνοητικό και υπερβατικό πνεύμα. Όποιος δεν έχει σωστές ιδέες για τον Θεό, δεν θα γνωρίσει ποτέ τι είναι η Θεία Λειτουργία.

Οι διαφορετικές μορφές αθεΐας που έχουν εισβάλει στο καθολικό πεδίο, τείνουν, απ’ εαυτόν τις, να παραβλέπουν την κύρια και πρώτη θέση που κατέχει ο Θεός στη Θεία Λειτουργία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσοι πολλοί άνδρες και γυναίκες που δεν εκτιμούν τη Θεία Λειτουργία, δεν την καταλαβαίνουν και, κατά συνέπεια, δεν συμμετέχουν σ’ αυτήν ή δεν συμμετέχουν σωστά. Ως εκ τούτου, ο κύριος εχθρός της Ευχαριστιακής συμμετοχής είναι η θεωρητική αθεΐα, αλλά, ακόμη περισσότερο, η πρακτική αθεΐα ή η απιστία.


[1]Σούμμα κατά των εθνικών“, βιβλ. Α’, κεφ. 5.

Ελληνικά, Πνευματηκότητα Tags: