Το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής μας διηγείται τη στιγμή όταν οι Απόστολοι και οι μαθητές, με τη φωνή του Πέτρου, ομολόγησαν για πρώτη φορά τον Ιησού ως «Μεσσία, τον Υιό του ζωντανού Θεού». Η ομολογία ή επιβεβαίωση αυτή είχε προηγηθεί από μια διπλή ερώτηση που τους απηύθυνε ο ίδιος ο Χριστός: «Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου;… και εσείς, ποιος λέτε ότι είμαι;». Πράγματι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής που ήρθαν σε επαφή με τον Ιησού δεν είχαν την ίδια άποψη για την ταυτότητα και την αποστολή του. Οι Απόστολοι και οι πιο κοντινοί μαθητές γνώριζαν μάλιστα ότι ο Δάσκαλος από τη Γαλιλαία δεν σήμαινε για αυτούς ομοίως όπως για τους υπόλοιπους ανθρώπους: οι μαθητές γνώριζαν τον Ιησού πιο βαθιά λόγω της καθημερινής επικοινωνίας μαζί του, με το προνόμιο να ακούνε τις πιο αποκλειστικές του διδασκαλίες, με το να βλέπουν τον υποδειγματικό χαρακτήρα της συμπεριφοράς του. Ήξεραν για τον Χριστό κάτι περισσότερο από τα θαύματά του!
Για τον λόγο αυτό η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν μπορούσε να είναι σωστή, αν και ήταν αρκετά ευσεβής, και απάντησαν: «Άλλοι λένε ότι είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι λένε ο Ηλίας, και άλλοι ο Ιερεμίας ή κάποιος από τους προφήτες». Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι εκπαιδευμένοι στις Αγίες Γραφές και στην πίστη του Λαού του Θεού εκτιμούσαν τον Ιησού ως έναν από τους μεγάλους δούλους ή απεσταλμένους του Θεού της ιστορίας του Ισραήλ. Αναγνώρισαν, μάλιστα, ότι διέθετε υπεράνθρωπη δύναμη, τόσο στις διδασκαλίες του όσο και στα έργα του, η οποία μπορούσε να προέλθει μόνο από τον Θεό. Ωστόσο, δεν συνειδητοποίησαν ότι ο Ιησούς ήταν πολύ μεγαλύτερος από όλους τους προφήτες μαζί, γιατί δεν ήταν ικανοί να ακούσουν την αποκαλυπτική φωνή του ουράνιου Πατέρα που αντηχεί στην καρδιά όσων ανακαλύπτουν την αληθινή ταυτότητα του Ιησού από τη Ναζαρέτ. «Τον θεωρούσαν (λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) έναν ανάμεσα σε πολλούς γιους, αλλά όχι αληθινά ως Υιό. Και παρόλο που τον είχαν ως κύριο πάνω σε όλους, δεν τον θεωρούσαν ωστόσο της ίδιας ουσίας με τον Πατέρα»[1].
Όμως η απάντηση του Πέτρου, του πιο πεπεισμένου μαθητή, ξεπερνά οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζωντανού». Γιατί, λοιπόν, ο Πέτρος (και οι άλλοι μαθητές) είδε στον Χριστό αυτό που τόσοι άλλοι δεν μπορούσαν να δουν; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την δίνει ο ίδιος ο Χριστός: «δε σου το αποκάλυψε αυτό σάρκα και αίμα, αλλά ο Πατέρας Μου που είναι στους Ουρανούς». Δηλαδή καμία ανθρώπινη ικανότητα ή δύναμη, κανένα λογικό συμπέρασμα βασισμένο σε προφανή γεγονότα, καμία υποκειμενική εντύπωση ή προσωπική εμπειρία, αλλά ήταν η φωνή του ουράνιου Πατέρα που αντήχησε στην καρδιά του Πέτρου και που εκείνος ήταν σε θέση να ακούσει και να ανταποκριθεί με ακλόνητη πίστη. Για τον λόγο αυτό ο Ιησούς αποκαλεί τον Πέτρο «μακάριο»: «γιατί ευλογήθηκε (λέει ο άγιος Ιλάριος) με τη χάρη να μπορεί να βλέπει και να κατανοεί πέρα από τα ανθρώπινα μάτια, μη μένοντας σε ό,τι είναι της σάρκας και του αίματος, αλλά συλλογιζόμενος τον Υιό του Θεού χάρη στην αποκάλυψη του Επουράνιου Πατέρα. Ο Πέτρος κρίθηκε άξιος να γνωρίσει πρώτος τη θεότητα του Χριστού»[2].
Πράγματι, ομολογούμε τον Χριστό Υιό του ζωντανού Θεού, γιατί ο Πατέρας μάς τον αποκαλύπτει εσωτερικά, σύμφωνα με αυτό που ο ίδιος ο Κύριος βεβαίωσε: «Κανένας δεν μπορεί να έρθει κοντά μου, αν δεν τον ελκύσει ο Πατέρας που μ’ έστειλε» (Ιω. 6,44), και έτσι η πίστη μας είναι η απάντηση στον Πατέρα που μας αποκαλύπτει την αληθινή ταυτότητα του Χριστού, του Μεσσία. Αλλά για να είμαστε ικανοί να ακούσουμε αυτή τη φωνή πρέπει να κάνουμε ό,τι έκαναν οι μαθητές, δηλαδή: να ακολουθούμε από κοντά τον Χριστό, να ακούμε προσεκτικά τις διδασκαλίες του, και να μιμούμαστε τη συμπεριφορά του. Με πρακτικό τρόπο μπορούμε να κάνουμε αυτά με τρία μέσα: 1ον) τη συχνή παρακολούθηση της Θείας Λειτουργίας, 2ον) τη διαλογιστική ανάγνωση της Ιεράς Γραφής, 3ον) τη πιστή τήρηση των Εντολών του Θεού. Μόνο έτσι θα γίνουμε «μακάριοι» όπως ήταν οι μαθητές του ενσαρκωμένου Υιού του Θεού.
[1] Εις το Κατά Ματθαίον, Ομιλία 54,1-2.
[2] ‘Αγιος Ιλάριος Επίσκοπος Πικτώνων, Εις Κατά Ματθαίον, 16.
You must be logged in to post a comment.