Η σημερινή ευαγγελική παραβολή μας περιγράφει για άλλη μια φορά τα χαρακτηριστικά της «Βασιλείας των Ουρανών», που πάντα διαφέρουν τόσο πολύ από τα επίγεια βασίλεια, τόσο μεταβαλλόμενα κατά την ιστορία και τόσο γεμάτα αδικίες και αποτυχίες. Και ονομάζεται «Βασιλεία των Ουρανών» επειδή εκεί βρίσκεται ο θρόνος του βασιλιά ή κυβερνήτη της, ο οποίος είναι ο ίδιος ο Θεός, αν και η δικαιοδοσία του εκτείνεται πέρα ​​από τον καθαρά ουράνιο χώρο, περιλαμβάνοντας όχι μόνο την πνευματική διάσταση, αλλά την υλική διάσταση όλου του αστρικού σύμπαντος , συμπεριλαμβανομένου του μικρού μας πλανήτη, όπως είναι γραμμένο: «Ο Κύριος έστησε στον ουρανό το θρόνο του κι η εξουσία του απλώνεται στα πάντα» (Ψαλμ. 103,19). Γι’ αυτό σε άλλο μέρος ο Χριστός λέει στους μαθητές του ότι αυτή η βασιλεία ήρθε ήδη στη γη και ότι πρέπει να την αναγγείλουν σε όλο  τον κόσμο: «να θεραπεύετε τους αρρώστους … και να τους λέτε: ‘έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού’» (Λκ. 10,9), και ακόμη «η Βασιλεία του Θεού είναι ήδη ανάμεσά σας» (Λκ. 17,21).

Επομένως, είναι αδύνατο, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, ο Θεός «να ξεχνά τον κόσμο», «να μην ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα» κ.λπ., γιατί η ένδειξη του μεγάλου ενδιαφέροντος που έχει ο Θεός για τους ανθρώπους βρίσκεται στο γεγονός που έστειλε τον μονογενή του Υιό για τη σωτηρία όλων και, επιπλέον, γιατί ο καθένας μας μπορεί να βιώσει κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του αναρίθμητες παρεμβάσεις της θεϊκής δύναμης στις ανάγκες και τις επιτυχίες του, πολλές φορές ακόμη και χωρίς να τις έχουμε ζητήσει.

Το κείμενο της παραβολής που ακούσαμε αναφέρεται πιο συγκεκριμένα στο πώς έρχεται αυτή η Βασιλεία σε κάθε άνθρωπο, το πώς ο Θεός μας καλεί να γίνουμε συνεργάτες στην οικοδόμηση της Βασιλείας του επάνω στη γη, επειδή «ο αμπελώνας» της παραβολής είναι ο κόσμος, «o οικοδεσπότης» είναι ο Θεός, «οι εργάτες» είναι οι άνθρωποι που καλούνται να εργαστούν σε εκείνο το Βασίλειο, «ο μισθός» που λαμβάνουν με κάθε δικαιοσύνη και με απρόσμενη γενναιοδωρία είναι η ανταμοιβή που δίνει ο Θεός σε όσους συνεργάζονται μαζί του, μια αμοιβή που είναι κυρίως πνευματική, γιατί το πνευματικό είναι πάντα τελειότερο και ευγενέστερο από το υλικό. Κάθε φορά που εφαρμόζουμε τις διδασκαλίες του Ευαγγελίου και τις μεταφέρουμε στη σφαίρα της καθημερινής ζωής της κοινωνίας μας, ενεργούμε ως εργάτες στον αμπελώνα του Κυρίου. Σίγουρα που πρόκειται για ένα επίπονο έργο, με πολλά εμπόδια, με φαινομενικές αποτυχίες ή λίγα αποτελέσματα… αλλά δεν μπορούμε να αμφιβάλλουμε για την ανταμοιβή που μας υπόσχεται ο Κύριος, επειδή αποδεχόμαστε να είμαστε μέρος εκείνων που οικοδομούν και δίνουν μαρτυρία για τη Βασιλεία του επάνω στη γη. Ο Κύριος ανταμείβει πάντα εκείνους που εργάζονται για την διάδοση του μηνύματος του Ευαγγελίου ανάμεσα στους ανθρώπους, ακόμα κι αν είχαν δουλέψει «μόνο για μια ώρα», και το κάνει πάντα περισσότερο από όσο μπορεί κανείς να φανταστεί.

Ελληνικά, Κηρύγματα Tags: