[Ιω 14, 1-12] «Πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο…». Αν φύγει ο Κύριος, θα μας ετοιμάσει ένα τόπο, και θα μας περιμένει εκεί για να μας συναντήσει ξανά μια για πάντα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Χριστός απομακρύνθηκε από τους μαθητές του δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν όταν πήγε εθελοντικά στο πάθος και το θάνατό του, και αυτή είναι η πρώτη έννοια αυτής της φράσης του, η οποία ειπώθηκε λίγες ώρες πριν δώσει τη ζωή του για τη λύτρωση των ανθρώπων: έπρεπε να περάσει από το θάνατο, τον καρπό της αμαρτίας, για να νικήσει τον θάνατο, αφού “θανάτῳ θάνατον πατήσας” (πασχαλινό αντίφωνο). Η δεύτερη φορά που ο Χριστός απομακρύνθηκε από τους μαθητές του ήταν την ημέρα της ανάληψής του στους ουρανούς, τότε εκπληρώθηκε η υπόσχεση του, επειδή ο Κύριος όχι μόνο ανέβηκε στον ουρανό για να καθίσει στο θρόνο της δόξας που είχε κερδίσει μετά την νίκη του πάνω στο θάνατο, αλλά να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης του ανθρώπου που κορυφώνεται τελείως όταν αυτός ο άνθρωπος μπαίνει εκεί για να συμμετέχει στη δόξα του Χριστού. Γι’ αυτό λέει ο Κύριος ότι στη δόξα του, στο σπίτι του Πατέρα, υπάρχουν πολλοί τόποι διαμονής, όχι μόνο εκείνος ο τόπος που ο Πατέρας έχει προετοιμάσει για τον Υιού του, αλλά και για τους μαθητές του Υιού, επειδή ο Υιός θέλει οι μαθητές του να είναι εκεί όπου και ο ίδιος βρίσκεται.
[Πε 2, 4-9] Οι αυθεντικοί μαθητές του Ιησού Χριστού, όπως λέει ο Απόστολος Πέτρος, είναι εκείνοι που έχουν αναγνωρίσει στο πρόσωπό του Ιησού την «ζωντανή πέτρα, … εκλεκτή και πολύτιμη ακρογωνιαία πέτρα, …κι όποιος την εμπιστευθεί, δε θα ντροπιαστεί…», διότι «η πέτρα είναι ο Χριστός» το διευκρινίζει αλλού ο Απόστολος Παύλος (βλ. 1Κορ 10,4). Ο Χριστός είναι σαν πέτρα επειδή έχει μια ακίνητη βασιλεία, που διαρκεί για πάντα. Αλλά είναι και «ζωντανή πέτρα» διότι μεταδίδει ζωή μέσω της χάρης που λαμβάνουν όσοι πιστεύουν σε αυτόν, γιατί μόνο με αυτήν τη χάρη μπορεί ο άνθρωπος να ζει για πάντα. Είναι επίσης «εκλεκτή πέτρα» επειδή κανείς δεν βρέθηκε μεταξύ των ανθρώπων πιο αγνός και πιο άγιος απ’ αυτόν, δεν υπήρξε ποτέ κανένας που θα μπορούσε να είναι η θεμελιώδης πέτρα της ανθρωπότητας. Ο Ιησούς είναι πλέον πολύτιμη πέτρα διότι η ανθρώπινη φύση του, δηλαδή η ψυχή και το σώμα του, πλάστηκε στην πολυτιμότατη μήτρα της Παναγίας και έγινε πιο τέλεια και όμορφη από την υποστατική της ένωση με το Πρόσωπο του Θείου Λόγου. Είναι ο Χριστός και «ακρογωνιαία πέτρα» (= στη οικοδόμηση η πέτρα που σφραγίζει το ανώτερο σημείο μιας αψίδας ή ενός θόλου) γιατί χωρίς αυτήν κανένα κτίριο δεν μπορεί να διατηρείται, έτσι, εάν ο Χριστός λείπει στα έργα των ανθρώπων, αυτά δεν θα έχουν μακρόχρονο μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Εκκλησία παραμένει σταθερή μέχρι σήμερα, χάρη στην ακρογωνιαία της πέτρα, τον Χριστό, όχι για τις αξιομισθίες μας, διότι εμείς είμαστε αμαρτωλοί άνθρωποι, που μοιάζουμε περισσότερο με το πηλό παρά με την πέτρα.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι ο Χριστός είναι πέτρα ζωής, πέτρα οικοδομής, οπότε τον παραβλέπουν ή τον απορρίπτουν. Πρόκειται για όσους θέλουν να χτίσουν την προσωπική τους ζωή, ακόμα και την τάξη της παγκόσμιας κοινωνίας, χωρίς την παρουσία του Χριστού, θέλοντας να αφαιρέσουν αυτήν την ακρογωνιαία πέτρα από το κτίριο του χριστιανικού πολιτισμού που χτίστηκε μέχρι σήμερα, και να βάλουν στη θέση της μια άλλη πέτρα, που δεν δημιουργήθηκε από το παντοδύναμο χέρι του Θεού, αλλά μια πέτρα που κατασκευάστηκε από την ανθρώπινη αυτάρκεια, μια πέτρα «από πηλό». Σε τέτοιους ανθρώπους ο Απόστολος Πέτρος τους λέει «… για όσους απιστούν, η πέτρα που απέρριψαν οι οικοδόμοι έγινε ακρογωνιαία και λιθάρι στο οποίο θα σκοντάψουν και πέτρα σκανδάλου. Αυτοί θα σκοντάφτουν, όσοι δεν πιστεύουν στο λόγο». Χωρίς την καθοδήγηση του Ιησού Χριστού, το κτίριο της ζωής μας και της ανθρωπότητας θα καταρρεύσει αναπόφευκτα.
Το κείμενο του σημερινού Ευαγγελίου μας αποκαλύπτει την ουσιαστική ένωση μεταξύ του Πατέρα και του Υιού, οι οποίοι να είναι τόσο στενά ενωμένοι επειδή ο Θεός είναι ένα πνευματικό ον: «Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα… εγώ είμαι στον Πατέρα και ο Πατέρας είναι σε μένα…». Κι εμείς μπορούμε να εισέλθουμε σε αυτή την τόσο στενή ένωση με τον Θεό μέσω του Υιού, διότι οι άνθρωποι είμαστε επίσης πνευματικά όντα, έχουμε μια πνευματική ψυχή και μπορούμε να είμαστε στο Θεό και ο Θεός να είναι μέσα μας. Σε αυτήν την κοινωνία ζωής καλούμαστε οι μαθητές του Χριστού, και ο δρόμος για να φτάσουμε σε αυτήν την ένωση είναι ο ίδιος ο Χριστός, γι’ αυτό λέει «Εγώ είμαι η οδός».
You must be logged in to post a comment.