Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο -

«Αφού ο Ιωσήφ πήρε το σώμα του Ιησού, το τύλιξε σ’ ένα καθαρό σεντόνι, και το έβαλε στο δικό του καινούριο μνήμα» (Μτ 27,59-60)

Η Ιερά Σινδόνη ή Σινδόνη του Τορίνο είναι ένα λινό ύφασμα κιτρινωπού χρώματος, εξυφασμένο από ίνες λιναριού με το μοτίβο του ψαροκόκαλου που συνηθιζόταν στην αρχαία Αίγυπτο την εποχή του Ιησού Χριστού.

Σύμφωνα με την παράδοση, η Σινδόνη είναι το νεκρικό σάβανο μέσα στο οποίο ήταν τυλιγμένο το σώμα του Ιησού μετά την αποκαθήλωση. Οι προφανείς ομοιότητες της εικόνας που αποτυπώνεται στη Σινδόνη με τις περιγραφές από το Ευαγγέλιο που αναφέρονται στο Θείο Πάθος, στη σταύρωση, στον θάνατο και στην ταφή του Ιησού από τη Ναζαρέτ οδηγούν στην υπόθεση ότι ο άνθρωπος που απεικονίζεται στη Σινδόνη είναι ο Ιησούς.

Ο εικονιζόμενος άνδρας

Ο άνθρωπος που απεικονίζεται στη Σινδόνη φέρει στους καρπούς των χεριών και το κάτω μέρος των ποδιών σημάδια από τραύματα σταύρωσης, αλλά και στην πλάτη ίχνη από μαστίγωση. Όσο για τ ο πρόσωπό του, φέρει ευδιάκριτες διογκώσεις που θεωρήθηκαν αιματώματα από βασανισμό, τα οποία είναι ιδιαιτέρως ορατά στο δεξί μάγουλο. Σε όλο το μήκος του σώματος υπάρχουν σημάδια από μώλωπες και πληγές.

Στο μέτωπο, στον αυχένα και στα μαλλιά που είναι μακριά, υπάρχει αίμα, ενώ πληγές καλύπτουν την περιφέρεια του κεφαλιού, που μάλλον έχουν προκληθεί από στεφάνι φτιαγμένο από μυτερά αγκάθια. Στο στήθος και στην πλάτη φαίνονται γδαρσίματα, που πιθανώς έγιναν από μαστίγιο, όργανο βασανισμού των ρωμαϊκών χρόνων. Στη δεξιά ωμοπλάτη, υπάρχουν τετραγωνικές εκχυμώσεις που αποδίδονται σε βαρύ αντικείμενο, που μπορεί να ήταν ο οριζόντιος δοκός του σταυρού που ο καταδικασμένος κουβαλούσε μέχρι τον τόπο της εκτέλεσης. Στη δεξιά θωρακική περιοχή βρέθηκαν σημάδια αίματος, που έχουν τα χαρακτηριστικά εκείνα πτωτικού αίματος.

Η πορεία της Σινδόνης

Μετά το θάνατο του Χριστού (ή το 70 μ.Χ. που καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ) το σάβανο του μεταφέρθηκε στην Έδεσσα της Τουρκίας. Αποκαλείτο ως το «Μανδήλιον» ή «Εικόνα της Έδεσσας». Είχε τοποθετηθεί διπλωμένο σε ανοιχτή θήκη και φαινόταν μόνο το πρόσωπο.

Το 944 μ.Χ. ο Βυζαντινός αυτοκρατορικός στρατός εισέβαλε στην Έδεσσα με το σκοπό να ξαναποκτήσει το ύφασμα και να το μεταφέρουν στην Κωνσταντινούπολη. Μετά η Σινδόνη εξαφανίστηκε από τον 13o μέχρι τον 14ο αιώνα. Εικάζεται ότι επί 200 χρόνια ήταν στην κατοχή των Ναïτών ιπποτών στη Γαλλία. Φυλάχθηκε σε ένα μοναστήρι για αιώνες, όπου και υπέστη ζημιά από φωτιά.

Δόθηκε στον αρχιεπίσκοπο του Τορίνο της Ιταλίας το 1578 από τον Δούκα της Σαβοΐας και έκτοτε φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλης, υπό αυστηρά ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες.

«Τότε θα στρέψουν τα βλέμματά τους σ’ εμένα εξαιτίας εκείνου που τον τρύπησαν» (Ζαχ 12,10)

Τα δεδομένα

Το ύφασμα έχει μήκος 4,35 μέτρα μήκος και 1,1 μέτρα πλάτος.
Επάνω στη Σινδόνη υπάρχουν διάφορα ίχνη: τρύπες, εγκαύματα, κηλίδες από νερό, σταγόνες λιωμένου κεριού, αλλά κυρίως η διπλή αποτύπωση ενός σώματος στο χρώμα της ώχρας, σε σκούρο κόκκινο χρώμα.
Ο άνδρας που απεικονίζεται στην Σινδόνη είναι περίπου 30 ετών, έχει ύψος 1.80, βάρος περίπου 77 κιλά, έχει γένια και μακριά μαλλιά.
Το άψυχο σώμα που τοποθετήθηκε πάνω στο ύφασμα είχε βασανισθεί και σταυρωθεί.
Υπάρχουν πληγές από το φραγγέλιο στις δύο πλευρές, γιατί μαστίγωσαν το Χριστό δύο Ρωμαίοι στρατιώτες.

Πληγές υπάρχουν σε όλη την περιφέρεια του κεφαλιού γεγονός που συνηγορεί στο ότι έχουν προκληθεί από στεφάνι φτιαγμένο από αγκάθια.
Το ίχνος από ένα δοκάρι μαρτυρεί ότι ο Χριστός, στην πορεία προς το μαρτύριο, είχε στη ράχη του μόνο το εγκάρσιο τμήμα του Σταυρού.
Στο πρόσωπο, στον αυχένα και στα μαλλιά υπάρχουν σημάδια από αίμα. Τα ίχνη αίματος ανήκουν στην ομάδα ΑΒ, τη συνηθέστερη στην Παλαιστίνη.
Φαίνεται ο τύπος των ήλων στον καρπό, γιατί όσοι σταυρώνονταν την εποχή εκείνη συγκρατούντο στο σταυρό με τεράστια καρφιά που διαπερνούσαν τους καρπούς, για να μπορούν να αντέξουν το βάρος του σώματος.
Στο ύφασμα είναι εμφανείς τρύπες από καψίματα και μερικές σταγόνες νερού από την πυρκαγιά του 1532 που ξέσπασε στο Σαμπερύ της Γαλλίας όπου φυλασσόταν η Σινδόνη.

Τα Πάθη του Χριστού κατά τα Ευαγγέλια

Η προσευχή του Ιησού στο όρος των Ελαιών

(Λκ 22) “… άρχισε να προσεύχεται… μ’ ετούτα τα λόγια: «Πατέρα, αν θέλεις, γλίτωσέ με απ’ αυτό το ποτήρι. Ας μη γίνει όμως το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου»… Η αγωνία τον κυρίεψε και προσευχόταν πιο πολλή ώρα. Ο ιδρώτας του γινόταν σαν σταγόνες αίματος κι έπεφτε στη γη”.

Η σύλληψη του Ιησού

(Λκ 22) “Ενώ μιλούσε ακόμα ο Ιησούς, φάνηκε πλήθος ανθρώπων. Τους οδηγούσε ένας από τους δώδεκα μαθητές που ονομαζόταν Ιούδας… Ο Ιησούς όμως του είπε: «Ιούδα, με φίλημα προδίνεις τον Υιό του Ανθρώπου;”.

Ο Ιησούς στο μεγάλο συνέδριο

(Μκ 14) “Μερικοί τότε άρχισαν να τον φτύνουν. Του σκέπαζαν το πρόσωπο, τον χαστούκιζαν… Επίσης και οι υπηρέτες τού έδιναν ραπίσματα”.

Η καταδίκη του Ιησού

(Μκ 27) “O Πιλάτος… τούς ελευθέρωσε το Βαραββά, ενώ τον Ιησού τον μαστίγωσε και τον παρέδωσε να σταυρωθεί”.

Ο εμπαιγμός του Ιησού από τους στρατιώτες

(Μτ 27) “Τότε οι στρατιώτες του Πιλάτου… Έπλεξαν ένα στεφάνι από αγκάθια και του το φόρεσαν στο κεφάλι σαν στέμμα, και στο δεξί του χέρι τού έβαλαν ένα καλάμι… Έπειτα τον έφτυσαν, του πήραν το καλάμι και μ’ αυτό τον χτυπούσαν στο κεφάλι”.

Η σταύρωση του Ιησού

(Μκ 15) “Αγγαρεύουν τότε έναν περαστικό που γυρνούσε από το χωράφι του, για να σηκώσει το σταυρό του Ιησού. Ήταν ο Σίμων ο Κυρηναίος… Τον φέρνουν στον τόπο που λέγεται Γολγοθάς, και στα ελληνικά σημαίνει «Τόπος Κρανίου»… Τότε τον σταύρωσαν και μοιράστηκαν τα ρούχα του τραβώντας κλήρο… Μαζί με τον Ιησού σταύρωσαν δύο ληστές, έναν στα δεξιά του κι έναν στ’ αριστερά του. (Ιω 19) Κοντά στο σταυρό του Ιησού στέκονταν η μητέρα του…”.

Ο θάνατος του Ιησού

(Μκ 15) “Στις τρεις η ώρα κραύγασε ο Ιησούς με δυνατή φωνή: Ελωί, Ελωί λαμά σαβαχθανί; Που σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;… Τότε ο Ιησούς έβγαλε μια δυνατή κραυγή και ξεψύχησε”.

Ο στρατιώτης λογχίζει την πλευρά του Ιησού

(Ιω 19) “Όμως οι στρατιώτες… όταν ήρθαν στον Ιησού, δεν του έσπασαν τα σκέλη, γιατί τον βρήκαν ήδη νεκρό. Ένας από τους στρατιώτες τού τρύπησε την πλευρά με τη λόγχη, κι αμέσως βγήκε από την πληγή αίμα και νερό”.

Η ταφή του Ιησού

(Μκ 15) “Ο Πιλάτος απόρησε που ο Ιησούς είχε κιόλας πεθάνει… Όταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ. 46 Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ’ αυτό και τον τοποθέτησε σ’ ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο”.

– Σε προσκυνούμε , Χριστέ, και Σε ευλογούμε.

– Διότι με τον Άγιο Σου Σταυρό λύτρωσες τον κόσμο.