Κήρυγμα κατά την ακολουθία υποδοχής της μοναχικής κοινότητας “του Ενσαρκωμένου Λόγου”

Κήρυγμα

του Σεβ. Πατέρα Νικόλαου Πρίντεση

κατά την Επίσημη Λειτουργία

υποδοχής της νέας μοναχικής κοινότητας του “Ενσαρκωμένου Λόγου”

στην Ξινάρα Τήνου

1 Οκτωβρίου 2017 

Όταν κάποια η κάποιος γιορτάζει συνηθίζουμε να του κάνουμε ευχές και να τους προσφέρουμε δώρα. Σήμερα που γιορτάζουμε την Παναγία του Ροδαρίου που οι πρόγονοί μας σ’ αυτή την Εκκλησία την έθεσαν ως Προστάτισσα τους είναι η ίδια η Παναγία  που μας κάνει ένα δώρο και μάλιστα πολύτιμο. Είναι το δώρο που της ζητούμε κάθε τελευταία Πέμπτη του μήνα, όταν συναζόμαστε στο Βρυσί και προσευχόμαστε για νέες ιερατικές και μοναχικές κλήσεις.

Αυτό το δώρο το έδωσε στον Επαρχιακό του Μοναχικού Τάγματος του «Ενσαρκωμένου Λόγου» Πανοσιολογιότατο π. Ερνέστο  να μας  φέρει σήμερα που είναι η γιορτή της. Είναι μία νέα μοναχική κοινότητα που επίσημα σήμερα δεχόμαστε και θα εγκατασταθεί  στο χώρο της Αρχιεπισκοπής, εδώ στην Ξινάρα, που  κάποτε στο παρελθόν λειτούργησε ως Ιεροσπουδαστήριο.

Την μοναχική αυτή κοινότητα θα αποτελέσουν δύο ιερείς, ο αγαπητός π. Φερνάνδος από την Αργεντινή ο οποίος εργάστηκε στην Αθήνα και μιλάει ελληνικά και ο αγαπητός π. Ιάκωβος από τη Σικελία ο οποίος πολύ σύντομα θα μάθει την ελληνική γλώσσα.

Μετά τη Θεία Λειτουργία   θα υπογράψουμε  με τον Επαρχιακό του Τάγματος του Ενσαρκωμένου Λόγου π. Ερνέστο, το συμφωνητικό της  εγκαταστάσεως του  Μοναχικού Τάγματος  του Ενσαρκωμένου Λόγου και θ’ αρχίσει η συνεργασία μας με τους αγαπητούς  π. Φερνάνδο και π. Ιάκωβο.

Ζητώ από κλήρο και λαό να  υποδεχθούμε τη νέα μοναχική και κοινότητα με πολλή αγάπη και Τηνιακή φιλοξενία, ώστε μαζί να εργαστούμε για το πνευματικό καλό της τοπικής Εκκλησίας μας.  Σας ζητώ επίσης να τους βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να προσαρμοστούν γρήγορα και με τον καλύτερο τρόπο στο περιβάλλον και στη νοοτροπία της Εκκλησίας και της κοινωνία μας, ώστε και εκείνοι με τη σειρά τους να της προσφέρουν τα χαρίσματά  τους για τη δόξα του Θεού  και  το πνευματικό όφελος της Εκκλησίας μας.

Αγαπητέ π. Ερνέστο σας βεβαιώνω στο όνομα της τοπικής μας Εκκλησίας, ότι θα κάνουμε τα πάντα ώστε οι δύο ιερείς σας να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους.

Σήμερα με όλη την  Εκκλησία  και μαζί σας ξεκινάμε τη νέα μας ποιμαντική χρονιά και θέτουμε ως κεντρικό της θέμα της ποιμαντικής μας φροντίδας: τον «νέο Ευαγγελισμό», όπως τον ενέπνευσε το Άγιο Πνεύμα στους  Συνοδικούς Πατέρες που εργάστηκαν σε Σύνοδο στη Ρώμη το έτος 2012.

Ο Πάπας Φραγκίσκος  επεξεργάστηκε τις 58 Προτάσεις, που παρέδωσε η Σύνοδος και μας τις συνόψισε στην Μετασυνοδική Αποστολική Παραίνεση του που έχει τίτλο: “Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ”.  Η τοπική μας Εκκλησία επιθυμεί να κάνει ακόμη μεγαλύτερης προσπάθειες ώστε να γευθεί και να τη Χαρά του Ευαγγελίου του οποίους όλοι είμαστε υπηρέτες. Ως  πρώτη πρωτοβουλία  για να μπούμε στο πνεύμα αυτής της Μετασυνοδικής  Παραίνεσης θα είναι η παρουσίαση της στις 6 Νοεμβρίου, όταν θα γίνει η ετήσια Συνάντηση των μελών των Ενοριακών Συμβουλίων, των μελών των Επιτροπών στης Αρχιεπισκοπής, των κατηχητών και των εμψυχωτών των εφήβων και των νέων.

Αυτός ο νέος ευαγγελισμός, είναι νέος όχι ως προς το περιεχόμενό του, αλλά ως προς την μέθοδό του. Οι ίδιες αλήθειες που παρουσιάζονται από δυο χιλιάδες χρόνια αυτές διδάσκονται, και σήμερα αλλά με τρόπο διαφορετικό ώστε να γίνονται όσο το δυνατόν πιο αντιληπτές από του σημερινούς ανθρώπους  που ζουν μέσα  σε ολότελα διαφορετικές συνθήκες και καταστάσεις από εκείνες που ζούσαν οι πρώτοι ευαγγελιζόμενοι.

Γιατί όμως ονομάζεται νέος ευαγγελισμός; Υπήρξε και κάποιος άλλος;

Ναι, ο  πρώτος ευαγγελισμός ήταν της εποχής των Αποστόλων και των πρώτων αιώνων, όταν καλούσε τους ανθρώπους να περάσουν από την ιουδαϊκή και κυρίως από την ειδωλολατρική πίστη, στη χριστιανική. Αυτός ο πρώτος ευαγγελισμός έδωσε θαυμαστά αποτελέσματα. Σκεφθείτε πόσες χιλιάδες ήταν οι χριστιανοί που είχαν το θάρρος να γίνουν μάρτυρες, θυσιάζοντας τη ζωή τους για τον Χριστό! Ήταν λοιπόν σωστός και πετυχημένος ευαγγελισμός, που αποτέλεσε πρότυπο για κάθε άλλο ευαγγελισμό!

Σήμερα, που οι περισσότεροι βαπτισμένοι δεν θυσιάζουν ούτε μια ώρα την Κυριακή για τη Λειτουργία, πώς θα θυσιάσουν τη ζωή τους για τον Χριστό;

Οι βαφτισμένοι σήμερα: είτε θεωρούν ότι έχουν πίστη, αλλά ΔΕΝ ζουν με βάση το Ευαγγέλιο, είτε έχουν εγκαταλείψει την Εκκλησία και δεν έχουν πίστη χριστιανική, αλλά ενδεχομένως μια φυσική θρησκευτικότητα.

Ο ευαγγελισμός λοιπόν που γίνεται σήμερα πρέπει να είναι ΝΕΟΣ, διότι απευθύνεται  σε διαφορετικούς ανθρώπους, σε ανθρώπους που δεν ακούνε, είτε διότι δεν τους ενδιαφέρει πλέον η θρησκευτική πίστη, είτε διότι έχουν προσαρμόσει την πίστη τους στη νοοτροπία του κόσμου και όχι του Ευαγγελίου.

Σε τι όμως στοχεύει αυτός ο νέος ευαγγελισμός;

Την απάντηση μας την δίνει ο ίδιος ο Χριστός με ένα παράδειγμα. Στην εποχή του Χριστού, για να μεταφέρουν το κρασί δεν είχαν πλαστικά δοχεία, αλλά ασκούς από δέρμα ζώων. Μας λέει λοιπόν  ο Ιησούς: «Δεν βάζουν καινούριο κρασί σε παλιούς ασκούς, διότι οι ασκοί θα ανοίξουν και θα χυθεί το κρασί και οι ασκοί θα καταστραφούν. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούριους ασκούς κι έτσι διατηρούνται και τα δύο» (Μτθ.  9,16-17). Το καινούριο κρασί είναι η διδασκαλία του Χριστού, και εμείς για να γίνομε σωστοί μαθητές του και να μην καταστρέψομε τη γνησιότητα του κρασιού,  οφείλομε να γίνομε καινούριοι ασκοί: να αλλάξομε νοοτροπία, να μεταστραφούμε.

Είθε λοιπόν η Μητέρα μας Παναγία να είναι βοηθός μας και ο Αναστημένος Χριστός συνοδοιπόρος μας. Το Πνεύμα το Άγιο να μας φωτίζει για να ακολουθούμε το θέλημα του Πατέρα, συνεργαζόμενοι όλοι μαζί σε μια Εκκλησία η οποία καλείται να βάλει το λόγο του Κυρίου, που είναι πάντα νέος γι’ αυτό και παρομοιάζεται με νέο κρασί, σε νέους ασκούς που θα είναι οι ανανεωμένες καρδιές μας, ώστε να διατηρηθεί, να βιωθεί και να ομολογηθεί. Αμήν.