[Μτ 16,13-20] Τα λόγια που ο Χριστός απευθύνει στον Πέτρο στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μας γεμίζουν με έκπληξη. Πρώτον, επειδή τον ονομάζει με ένα νέο όνομα, και δεύτερον, επειδή του υπόσχεται να του δώσει ένα χάρισμα σε αποκλειστικότητα, μια εξουσία πρωτοφανή σε ένα απλό άνθρωπο.
Ο Πέτρος, ψαράς από τη Γαλιλαία, ήταν ένας από τους λίγους μαθητές του Ιησού που ήταν ικανός να ακούσει να αντηχεί τη φωνή του Ουράνιου Πατέρα, που του απεκάλυπτε την αληθινή ταυτότητα, μεσσιανική και θεϊκή, του δασκάλου του. Ήταν ένας από τους πρώτους που αποδέχθηκε το χάρισμα της πίστης σε όλη την ολοκληρώτητά της, ως μεταμορφωτική δύναμη της προσωπικής ζωής του ατόμου και της παγκόσμιας ιστορίας. Γι’ αυτό η ομολογία που κάνει ο Πέτρος στην ερώτηση του Ιησού δεν είναι απλώς η απάντηση πίστης ενός πιστού μαθητή, αλλά είναι η αρχή της πίστης, όχι ενός, αλλά πολλών, δηλαδή ενός λαού του οποίου ο δεσμός ένωσης δεν θα είναι πια ούτε σάρκα ούτε αίμα, ούτε έδαφος ούτε γλώσσα, ούτε φυλή ούτε γενεαλογία (πρβλ. Γαλ 3,28)[1], αλλά η χάρη του Ιησού Χριστού που θα βιώνεται και θα μεταδίδεται μέσω της μελλοντικής του Εκκλησίας (πρβλ. Α’ Πε 2,9)[2].
Για αυτόν τον λόγο ο Σίμων, γιος του Ιωνά, είχε ήδη αρχίσει να είναι νέος άνθρωπος, μέλος ενός νέου λαού, όχι του λαού υπόσχεσης, αλλά της πληρότητας (πρβλ. Ιω 1,17)[3], επομένως άρμοζε η νέα του κατάσταση να ήταν κατάλληλα σηματοδοτημένη, όπως επίσης η μελλοντική του διακονία εν μέσω του νέου λαού ιδρυομένου από τον Χριστό. Κι έτσι λαμβάνει νέο όνομα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τη μελλοντική Εκκλησία: από δω και πέρα ονομάζεται «Πέτρος», γιατί αυτός θα είναι η πέτρα πάνω στην οποία θα χτιστεί το νέο πνευματικό κτίριο του οποίου ο οικοδόμος είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός (εδ. 18). Πράγματι, κάθε μέλος της Εκκλησίας είναι σαν μια ζωντανή πέτρα πάνω στην οποία υποστηρίζεται το ιερό κτίσμα (πρβλ. Α’ Πε 2,5)[4].
Ο Χριστός επίσης προφητεύει τον ανταγωνισμό που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Εκκλησία του, όχι μόνο από ανθρώπινες εξουσίες, αλλά κι από τις καταστρεπτικές δυνάμεις των ακάθαρτων πνευμάτων (πρβλ. Απ 13,2)[5], των δαιμόνων, των οποίων το αντικείμενο είναι να χτιστεί ένας κόσμος στον οποίο λατρεύεται το Θηρίο (πρβλ. Απ 13,4)[6], ο Αντίχριστος. Αυτές οι δαιμονικές εξουσίες θα καταστρέψουν πολλά πράγματα σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά δεν θα μπορέσουν να καταστρέψουν την Εκκλησία του Χριστού: αυτή είναι η εγγύηση που λαμβάνει ο Πέτρος πριν λάβει τα κλειδιά αυτής της Εκκλησίας, έτσι ώστε να μην φοβηθεί και να δεχτεί την αποστολή του με θάρρος…
Ένα άλλο Ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής [Ησ 22,19-23] μας θυμίζει μια παρόμοια υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στον Ηλιακείμ, ότι θα είναι σαν πατέρας για τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, ότι θα του δώσει μια «εξουσία κλειδιών», δηλαδή την ικανότητα να ανοίγει και να κλείνει την πόρτα του οίκου του Δαβίδ, και όταν ανοίξει κανείς να μην μπορεί να κλείσει και όταν κλείσει κανείς να μην μπορεί να ανοίξει. Με παρόμοιο τρόπο, ο Πέτρος θα πρέπει να είναι σαν πατέρας των κατοίκων της νέας Ιερουσαλήμ των εθνών, της Εκκλησίας, και να φυλάσσει τα κλειδιά των πυλών πρόσβασης σε αυτήν. Τα κλειδιά που θα λάβει ο Πέτρος είναι ανώτερα σε εξουσία από αυτά που είχαν υποσχεθεί στον Ηλιακείμ, επειδή είναι κλειδιά μιας βασιλείας ανώτερης από εκείνη του Βασιλιά Δαβίδ, είναι «τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών» (εδ. 19), που επεκτείνεται από τον ουρανό στη γη, επειδή ο Χριστός είναι ο Βασιλιάς του Σύμπαντος (πρβλ. Κολ 1,16-18)[7].
Ο Χριστός υπόσχεται στον Πέτρο μια τέτοια δύναμη που του διαβεβαιώνει ακόμη λέγοντας: «ότι θα δέσεις επάνω στη γη θα είναι δεμένο στους ουρανούς, και ότι θα λύσεις επάνω στη γη, θα είναι λυμένο στους ουρανούς» (εδ. 19), εκδηλώνοντας με τέτοια λόγια την υπερφυσική δύναμη της Εκκλησίας, λόγο της χάρης του Χριστού, η οποία ξεπερνά τα όρια του εμπειρικού κόσμου και συνδέεται με την αιωνιότητα του υπερφυσικού κόσμου. Και μάλιστα, η ορατή Εκκλησία είναι ότι, η κοινότητα των βαπτισμένων, είναι από τη φύση της πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών πάνω στη γη. «Ότι θα δέσεις…», δηλαδή «ότι δεν θα επιτρέψεις, ότι θα απαγορέψεις, ότι δεν θα συγχωρέσεις, ότι θα καταδικάσεις, κ.λπ.», όλα αυτά θα ισχύουν όχι μόνο πάνω στη γη. «Ότι θα λύσεις…», δηλαδή «ότι θα συγχωρέσεις, ότι θα επιτρέψεις, ότι θα απελευθερώσεις, ότι θα αγιάσεις, ότι θα ευλογήσεις, ότι θα κηρύξεις, κ.λπ.», όλα αυτά θα ισχύουν όχι μόνο πάνω στη γη, αλλά και στον ουρανό, διότι η Εκκλησία έχει ως αποστολή είναι να κατευθύνει τα πάντα προς τον Θεό, προς την αιώνια σωτηρία των ανθρώπων.
Η υπόσχεση του Χριστού που δόθηκε στον Πέτρο έγινε πραγματικότητα μετά την Ανάληψη του Κυρίου στον ουρανό, την ημέρα της Πεντηκοστής, επειδή ο Πέτρος χρειαζόταν ακόμη την αγιότητα και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, το οποίο κατέβηκε πάνω του και τον γέμισε με χαρίσματα (πρβλ. Πραξ 2,1.4)[8]. Αυτή είναι η Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός, η οποία παραμένει αμετάβλητη και σταθερή μέχρι σήμερα παρά τις τόσες πολλές προσβολές και διωγμούς, παρά τις δικές της ανθρώπινες αδυναμίες, και που προστατεύει πιστά μέσω των διαδόχων του Πέτρου την εξουσία των κλειδιών.
* Δείτε επίσης: 21η Κυριακή του έτους, Α’ κύκλος: «Η φωνή του Ουράνιου Πατέρα, που αντηχεί μέσα μας, μας αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο του Ιησού»
[1] “…οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ”.
[2] “…ὑμεῖς δὲ γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν…”.
[3] “…ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο”.
[4] “…καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικὸς εἰς ἱεράτευμα ἅγιον”.
[5] “…καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην”.
[6] “…καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ καὶ τίς δύναται πολεμῆσαι μετ’ αὐτοῦ”.
[7] “…ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται· καὶ αὐτός ἐστιν πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκεν, καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας”.
[8] “Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς […] καὶ ἐπλήσθησαν πάντες πνεύματος”.
You must be logged in to post a comment.