Πώς λοιπόν θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε τις ζωές μας στον Χριστό τον Βασιλιά, έτσι ώστε το βασίλειό του να μπορεί να ενεργήσει ήδη στη ζωή μας, όταν ούτε κι εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε εντελώς «κύριοι» των πράξεών μας; Εάν δεν κυριαρχούμε τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, τα πάθη μας, το βλέμμα μας, τη γλώσσα μας, εάν μας κυριαρχούν φαυλότητες και αμαρτίες, εάν υποκύψουμε στους πειρασμούς του κακού… μήπως θα μπορέσει ο Χριστός να βασιλεύει πάνω στη ζωή μας;
[Ματ 16,13-20] Τα λόγια που ο Χριστός απευθύνει στον Πέτρο στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μας γεμίζουν με έκπληξη. Πρώτον, επειδή τον ονομάζει με ένα νέο όνομα, και δεύτερον, επειδή του υπόσχεται να του δώσει ένα χάρισμα σε αποκλειστικότητα, μια εξουσία πρωτοφανή σε ένα απλό άνθρωπο.
Στη Βασιλεία των Ουρανών ο Θεός είναι Βασιλιάς, είναι το επίκεντρο όλων των πραγμάτων, η ανεξάντλητη πηγή ζωής και ευτυχίας. Ωστόσο, παρόλο που το όνομά της δείχνει ότι δεν προέρχεται από αυτόν τον επίγειο κόσμο, και γι’ αυτό λέμε που είναι «των ουρανών», αυτή η βασιλεία κατέβηκε στη γη μέσω του Ιησού Χριστού και έχει γίνει προσιτή στους ανθρώπους, έχει ανοίξει τις πόρτες της για να εισέλθουν εκεί όσοι την αναζητάνε.
You must be logged in to post a comment.