Από μια η κλήση του Χριστού με όσον αφορά αυτόν τον κόσμο σημαίνει την ακολουθία του μέσα από ένα απαιτητικό μονοπάτι, γεμάτο δοκιμασίες και κινδύνους, ακόμη και με το φορτίο του σταυρό του καθενός, αλλά από την άλλη η κλήση στη μετά θάνατον ζωή σημαίνει την ακολουθία του στην χαρά της αιώνιας του δόξας.
…το νερό του βαπτίσματος δεν συμβολίζει κάποιο καθαριστικό νερό, αλλά ένα καθαριστικό αίμα, αυτό που ο Ιησούς έχυσε πάνω στο σταυρό. Επομένως, δεν υπάρχει πραγματική απελευθέρωση από τις αμαρτίες χωρίς πραγματική, αν και μυστικιστική, συμμετοχή στον λυτρωτικό θάνατο του Χριστού, κι έτσι το Μυστήριο του βαπτίσματος υποδηλώνει και αναπαράγει στην ψυχή του βαπτισμένου ό,τι πραγματοποιήθηκε με το θάνατο του Κυρίου.
Μέσα από τα έργα που έκανε ο Θεός προς όφελος του ανθρωπίνου γένους, είτε στη δημιουργία του είτε στη λύτρωσή του, η θεία Τριάδα αποκαλύφθηκε σταδιακά στους ανθρώπους. Όμως την πλήρη αποκάλυψη των θείων Προσώπων την βρίσκουμε στη ζωή του Χριστού: αυτός είναι ο Υιός του Πατέρα, ενωμένος με τον Πατέρα στην αγάπη του Πνεύματος Αγίου. Πράγματι ολόκληρη η ζωή του Χριστού είναι συνεχή κοινωνία στην Αγία Τριάδα, επομένως και η ζωή του Χριστιανού πρέπει να είναι αντανάκλαση αυτής της κοινωνίας.
Το σημερινό Ευαγγέλιο μας λέει ότι ο Ιησούς για πρώτη φορά στέλνει τους Δώδεκα (Αποστόλους), μόνους τους, να “ευαγγελίσουν” δηλαδή για ένα ιεραποστολικό έργο. Δεν έπρεπε μόνο να κηρύξουν το Λόγο του Θεού, αλλά να κάνουν κάτι περισσότερο. Τους στέλνει σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε σπίτι, έτσι ώστε να μην μείνει κανείς χωρίς τη σωτηρία και τη θεϊκή ευλογία.
You must be logged in to post a comment.